DE BLACK SHUCK EN HET BATALJON

Hiernaast voor de verandering een Nederlands verhaal uit Het Spiritualistisch Weekblad van 23 november 1889, vierde jrg, no 47. 

Zwarte spookhonden maken deel uit van de folklore van Wales en andere delen van Engeland. Ze gaan onder verschillende namen: Black Shuck, Barguest, Cu Sith, Fairy dog, Trash, Skriker, en meer.

Hoewel er legio overleveringen zijn rond de Black Shuck in Engeland en Schotland, is hij internationaler dan dat.

Ook is hij niet altijd zwart. Verhalen over anderskleurige honden zijn er ook, hoewel minder. Janet en Colin Bord tekenden in hun boek 'Alien Animals' een kaart waarop de waarnemingen van en verhalen over de Black Shuck  zijn aangegeven. Dat zijn er heel wat, verspreid over het hele gebied. 

De Black Shuck is zichtbaar, of alleen hoorbaar, of voelbaar.

Meestal belooft hij niets goeds, maar een enkele keer treedt hij op als beschermer.

Er zijn verschillende verhalen bekend van mensen die opeens een zwarte hond naast zich zagen, maar als ze hem probeerden te aaien dwars door hem heen gingen. Zo'n dier zag er dus blijkbaar 'gewoon' uit, en had geen rode enorme ogen, zoals de Black Shuck vaak wordt beschreven. Zo 'gewoon' dat jagers er soms hun geweer op richtten.

Zulke normale honden komen ook in onze tijd voor, honden van vlees en bloed die 'opeens' opduiken, en 'opeens' verdwijnen, als hun taak van bescherming of troost is afgerond. Zulke honden zijn, in de gevallen die ik  ben tegengekomen, witte herders, de tegenpool van de Black Shuck, en zijn niet gebonden aan de UK. 

Hoewel de traditionele Black Shuck een paranormale entiteit is en een spirituele levensvorm, ingebed in - of ontstaan vanuit de folklore, is het ook niet onmogelijk dat een zwarte hond (of een ander dier) soms de spirit is van een overleden dier, dat terugkomt om zijn eigenaar te troosten, of soms te redden. In de parapsychologie zijn ook daarvan genoeg gevallen bekend.

Dieren laten zich vaker zien dan je denkt, en zijn voor hun baas, een medium, of voor andere dieren een zichtbare of voelbare werkelijkheid. 

Sir Arthur Conan Doyle, Spiritualist en schrijver en bedenker van de nog immer inspirerende Sherlock Holmes, plooide zijn bekendste verhaal "The Hound of the Baskervilles" rond een monsterlijk grote bovennatuurlijke hond, die ongetwijfeld op de Black Shuck was geïnspireerd. Dat het in dat geval uiteindelijk toch een gewone hond bleek te zijn doet niets ter zake.

In nevenstaand verhaal is geen sprake van inspiratie door de Engelse traditie.  Daarvan bezat men noch in Frankrijk noch in Nederland enige kennis. Dat maakt het verhaal des te authentieker. Men zag wat men zag, zonder het anders te kunnen interpreteren dan als 'een spookverschijnsel.'