U GAAT VOOR, WIJ VOLGEN, AMEN

Uit: TWO WORLDS 11 sept 1891

Hoe mensen met een geloof aan de haal kunnen gaan en er iets van kunnen maken dat geheel van eigen snit is, kan ons niet verbazen. Wonderlijker is dat zulke mensen door een samenloop van omstandigheden vaak ook nog aanhang achter zich aan krijgen.

Daar trap je toch niet in, zou je zeggen. Wel dus.

Duizenden sektes zijn gekomen en gegaan, en dagelijks ontstaan er nieuwe. Het is de behoefte aan zekerheid en ergens bijhoren die maakt dat zo op het oog normale geesten bereid zijn hun gezonde verstand bij de deur achter te laten en hun kapitaal mee naar binnen te nemen. 

In dit stukje uit Two Worlds van 11 sept 1891 is sprake van een Mrs John B. Martin, de vrouw van een zakenman en jarenlang een steunpilaar van het Methodistisch geloof.

Wat kan er fout gaan, denk je dan.

Maar een fervent geloof kan iemand makkelijk het bos in sturen. Deze vrouw kreeg het op haar heupen, zocht de volmaaktheid, scheidde van haar man, en vond haar bestemming - niet IN maar ALS Jezus Christus.

Het mooie was dat haar aanhang haar best wilde aanbidden in haar nieuwgevonden identiteit.

"Het meest verbazingwekkende was dat Mrs Martins volgelingen geen onwetende bijgelovigen waren, maar mensen met geld en cultuur uit families die tot de bovenklasse van de maatschappij hoorden. Zo toegedaan waren sommige van haar volgelingen dat ze maniakaal werden in hun verdediging van Mrs Martin, en bereid waren zo nodig te moorden."

Hier spreekt duidelijk de Christelijke geest. Mrs Martin werd blind gehoorzaamd, en men geloofde dat ze Christus was die naar de aarde was gekomen, ditmaal om nooit te sterven, en haar bekeerlingen zouden het aardrijk beërven. "Een zuster van Mrs Martin is ook toegetreden en bezit de Heilige Geest". Toemaar!

"Ze noemen zichzelf de Perfectionists, en hebben geen of nauwelijks contact met de buitenwereld."

Het stuk vertelt verder dat Mrs Martin en enkele van haar discipelen naar Europa zijn vertrokken en van plan zijn daar twee maanden te blijven.

Op internet kon ik niks vinden, helaas, want wat ik zou willen weten is hoe het deze keer is afgelopen, met die drie dagen voor de opstanding. Hebben de volgelingen haar, net als bij Lou de Palingboer, met hun lichaam warm gehouden? En toen het onvermijdelijke de neus binnendrong, wat toen?