DE DOKTER EN DE MUZIEK

LIGHT   AUGUSTUS 1911                                                                                          

Nu het intussen bekend is dat tomaten gedijen bij Bach en met afgrijzen Heavy Metal de rug toekeren, is het eigenlijk een wonder dat er in het menselijk bedrijf niet meer onderzoek wordt gedaan naar de helende invloeden van muziek op ons geestelijk en lichamelijk welbevinden. Natuurlijk, er is muziektherapie, maar mensen op trommeltjes laten slaan is een ander gebeuren dan luisteren - alleen maar luisteren, en ondergaan. 

Het is (wat mij betreft) een treurig feit dat er tegenwoordig een generatie opgroeit die de waarde van een harmonische melodie niet meer kent, gewoon omdat ze die nooit meer te horen krijgen. Het dichtst bij harmonie komt de carnavalsschlager, de smartlap, en het kerstlied. En dan is er 'licht klassiek' voor de iets ouderen, want mozeskriebel laat 't alsjeblieft lichtverteerbaar wezen.

Oude mensen zijn dol op zingen, en hoe dement ook, de liedjes uit hun jeugd komen vlot naar boven.

Waarom? Omdat muziek een voertuig is van de ziel en de herinnering aanstuurt.  Dat zie ik de Mordormuziek van sommige jongeren nog niet doen. Tegen de tijd dat ze oud zijn hebben ze geen ziel meer over. 

Maar laten we het hebben over het stuk hiernaast, uit het Spiritualistische blad LIGHT van 1911.

Daarin wordt verteld dat een Dr. Russell Conwell, een Baptistendominee, geïnteresseerd was in healing door muziek. ►

De dominee deed een serie experimenten die "de medische wereld hebben verbaasd".

Een van zijn experimenten was om 19 patiënten met vele soorten kwalen in één afdeling samen te brengen.

En toen.... 

"Een jonge vrouw met een rijke mezzosopraan werd zo opgesteld dat iedereen haar kon horen maar niemand haar kon zien. Toen de tonen van het mooie hymne 'I Know that My Redeemer Liveth' haar lippen verliet, bemerkten de doktoren een verandering in iedere patiënt. Zij die onder de invloed waren van morfine werden wakker, zonder de gewone zenuwachtigheid die gepaard gaat met het gebruik.  Anderen, terneergeslagen en uitgeblust, klaarden merkbaar op. Het spelen van een dodenmars deed de temperatuur van elke patiënt rijzen, en het effect van 'Old Folks at Home' was beslist kalmerend. Verschillende zieken vielen in slaap. Een persoon die haast geen voedsel at vanwege een kwaal werd zo beïnvloed door het spelen van 'Old Oaken Bucket' op de viool dat ze, terwijl de melodie werd gespeeld, een stevig maal nuttigde. Een ander die door een ongeluk half gek was geworden, werd verstandig tijdens het spelen van 'Dixie'. Patiënten met typhus ondervonden groot voordeel van het spelen van de 'Schöne Blaue Donau' van Strauss. En twee kleine kinderen, een met een gedeeltelijke verlamming en de ander met St. Vitusdans, gingen zo vooruit gedurende het spelen van 'Auld Lang Syne' dat ze zichzelf in de hand hadden en konden lopen."

Zo zeker is Dr. Conwell dat muziek genezend werkt, dat er plannen worden gemaakt om een systeem van muziek te installeren dat helpend en inspirerend is. Zegt het artikeltje verder dat:

"In sommige gevangenissen van Engeland is ontdekt dat bepaalde muzikale akkoorden  helpen om criminelen te beïnvloeden in de richting van verbetering, en dat er andere composities zijn die hun passie voor misdaad aanwakkeren.

In Frankrijk zijn  vele interessante experimenten van gelijke aard gedaan, en een muzikaal programma  voor de verbetering van gevangenen is daar in gebruik.

Dr. Conwell heeft hier zoveel over nagedacht dat hij twee lijsten heeft samengesteld  die naar medici en ziekenhuizen gezonden zullen worden. De ene lijst bevat composities waarvan het spelen of zingen de zieke helpt beter te worden. De andere is een lijst van schadelijke melodieën."

 Wat zouden we graag de keuze van de goede dokter vernemen!